Hello, Goodbye

Woensdag 25 Juni

Daar zijn we dan, Zimbabwe!
Na een lange busreis van 17 uur was ik eindelijk op plaats van bestemming. Tijdens deze busreis voelde ik me al meteen de toerist, aangezien ik de enige blanke was in de hele bus. Maar daardoor had ik ook wel veel aansprak door alle nieuwsgierige Afrikanen. Toen ik wakker werd na een gebroken nacht vanwege de grens controle, werd ik verrast door een heel ander uitzicht dan dat ik de afgelopen maanden gewend was. Hier ben je in het echte Afrika zoals de plaatjes in de boekjes. De hutjes langs de weg, de dorre landschappen en de vrouwen met kilo's spullen op hun hoofd.
De reis gaat beginnen in Harare. Deze stad is puur als door reis plek en het punt waar ik weer herenigd zal worden met ons pap en mam. Die kunnen hier elk moment aankomen!

Maandag 30 Juni
Na wat miscommunicatie en dus wat later dan verwacht zag ik ons pap en mam weer, wat eigenlijk meteen voelde alsof ik ze vorige week nog gezien had, die avond een lekkere borrel gedronken en vooral lekker bij gebuurt.
De volgende ochtend is onze reis begonnen richting de Victoria Falls. Aangezien de lange afstand hebben we deze reis opgesplitst over 2 dagen. Na een busrit van 8 uur kwamen we aan in Bulawayo. Vanuit dit stadje in Zimbabwe was het plan om de volgende dag (vrijdag) door te reizen richting de Victoria Falls. Helaas waren we niet de enige met dit plan en waren de bussen tot en met zondag vol geboekt. Nou toen sloeg de stress wel even toe, want wij moesten zondag ochtend in Victoria Falls zijn omdat vanuit daar onze tour zou vertrekken. Gelukkig kregen we de tip dat er ook een nachttrein zou rijden. Dus maar snel richting het station om vast zeker te zijn van een trein ticket. Daar konden ze ons vertellen dat de treinen niet konden rijden vandaag omdat er iets op het spoor ligt. En met die Afrikaanse mentaliteit is dat ook niet zomaar verwijderd.
Ondanks dat zijn ze wel heel behulpzaam en deden ze er alles aan om ons te helpen en was er een taxi geregeld om toch naar de plek te gaan waar alles bussen richting Vicfalls vertrekken. En goddank was er nog plek voor 3 in een van de bussen, maar die vertrok wel binnen een half uur. Dus als een gek met de taxi op en neer gecrost naar het hostel om de spullen te halen en weer terug naar de bus terwijl ons pap bezig was de buschauffeur tegen te houden en nog te wachten tot we terug waren.
Eenmaal in de bus bleek het niet zomaar een bus te zijn, maar een lokale bus. Dus daar zaten we dan helemaal achter in de hoek van een overvolle bus gepropt waar de komende 6 uur mee zoet zouden zijn. Eigenlijk was het juist een onvergetelijke ervaring. Midden tussen de kuikens, kilo's spullen en wodka drinkende politie agenten in het gangpad, die op weg waren naar hun werk. Je keek je ogen uit. En natuurlijk weer de enige 3 blanke in de hele bus.
Na een indrukwekkende reis, zowel van wat we gezien hebben in de bus als er buiten, kwamen we aan bij een ludiek hostel bij de Victoria Falls.
De volgende dag zijn we gaan kijken bij de Victoria Falls, waar het plaatsje zijn naam eer aan doet.
Deze indrukkende en gigantische watervallen bezorgde je ondanks de strak blauwe hemel een grote nevel regenbui. Het is onvoorstelbaar hoe er in zo'n droog landschap in een keer zo'n grote hoeveelheid water kan zijn die met kilometers per uur naar beneden komt storten. Die avond hebben we alvast mijn verjaardag gevierd omdat we de volgende ochtend vroeg uit de veren moesten omdat onze tour zou beginnen en we niet precies wisten wat deze dag ons te wachten stond. Als verassing hadden ons pap en mam allemaal kaarten mee gebracht van alle lieve mensen die mij een onvergetelijke verjaardag wilde wensen. Nou dat is gelukt! Samen met 15 anderen vanuit alle hoeken en gaten uit de wereld zijn we onze 8 daagse tour gestart, waarbij we de eerste dag gelijk de grens zijn overgestoken van Zimbabwe naar Botswana richting de Chobe river. Ons kamp zat gevestigd aan een van de rivier bedden. De komende 8 dagen zullen we kamperend door brengen waar je zomaar verrast kan worden door een bezoekje van een olifant of wat apen. Tijdens het avond eten werd ik ben ik toegezongen door 6 verschillende nationaliteiten en natuurlijk hebben we daarna Nederland aangemoedigd bij hun volgende overwinning.
Vandaag hebben we een safari boottocht gehad over de Chobe river. Deze rivier is de grens tussen Botswana en Namibië en tevens een natuur gebied waar veel wildlife te spotten is. Ontzettend gaaf om zo tussen de nijlpaarden en badderende olifanten door te varen. Morgen is het tijd voor het volgende avontuur en gaan we richting de Okavango Delta.

Zaterdag 5 Juli
WAUW!
Als ik de Delta in een woord zou moeten omschrijven zou het wauw worden. Wat een ontzettend mooi gebied.
De Okavango Delta is wereldst grootste delta met een oppervlakte van 17.000 vierkante km. Na een tocht van een uurtje, heerlijk ontspannen liggend in een kano, die bestuurd werd door een van de locals en genietend van het zonnetje kwamen we aan bij een van de vele onbewoonde eilandjes in de Delta waar de komende dagen ons kamp zou zijn. En niet zomaar een kamp, we gingen helemaal back naar onze roots. Dus geen elektriciteit en geen douche of wc. Samen met onze 5 mede reizigers, onze gids en 6 locals en tevens de polars van de kano's hebben we genoten van de het heerlijke leventje op dit eiland.
Met een kampvuurtje wat 24 uur per dag brandde om de beesten weg te houden en het eten op te bereiden, met een concert van de vele vogels, kikkers en krekels die zich verstopt hadden in de Delta.
S'morgens was het vroeg uit de veren om bij zonsopgang in onze kano te stappen en een hike te gaan doen op een van de andere eilanden om het wildlife te gaan spotten. Het blijft ontzettend mooi om deze beesten van dichtbij te kunnen bekijken.
De rest van de dagen waren vooral erg relax waarbij iedereen genoot van het zonnetje, zijn polar kunsten ging oefenen, een duik in de delta of gewoon lekker de verhalen luisteren van de local.s.
De laatste avond werden we verrast door een nachtelijk tochtje met de kano richting een van de buur eilandjes waarbij we een afscheidsshow kregen rondom het kampvuur, van de locals met Afrikaanse muziek en zang. Mooi om te zien hoe deze mensen zoveel schik hebben met elkaar, zang en dans. Na 2 nachten survivallen zat het er weer op en was het tijd om alle spullen weer in de kano te laden en terug te gaan naar het vaste land. Van daaruit zijn we richting Palapye gegaan. Daar zit ik op dit moment lekker te genieten van het avond zonnetje met een lekker koud pilsje. Heerlijk!
Mooi ook om te zien hoe ons pap en mam genieten van het hele avontuur! Niet alleen ons pap en mam, ook ik geniet met volle teugen en kan er maar geen genoeg van krijgen!
De volgende ochtend was de laatste dag van onze tour en zijn we in alle vroegte gestart met een safari in een van de vele game reserves, waarna we onze rit hebben voort gezet richting Zuid Afrika. Dat voelde wel weer een beetje als thuis komen.
De tour eindigde in Johannesburg, waar we de volgende dag een Township tour op de fiets hebben gedaan! Erg leuk!
Soweto (South West Township) is de grootste township van de wereld met 5 miljoen geregistreerde mensen. Dus goed mag weten hoeveel er in het totaal leven. In deze Township staat het huis van Mandela en is er een grote herdenkingsplaats van het geweld van de opstand door studenten in 1976. Tijdens de tour zijn we uitgenodigd in een plaatselijk restaurant (hutje van 2 bij 4) waar we het enige echte Soweto bier mochten proeven. Dit bier was gemaakt van maïs en had qua smaak wat weg van Carne melk. Apart in ieder geval haha. Bij het bier werd een gerecht geserveerd bestaande uit de wang van en koe. Dit was tevens ook het enige gerecht wat op de menu kaart stond, maar erg lekker!
Na Johannesburg zijn we doorgereden naar Swaziland. Dit kleine land met in het totaal 1 miljoen inwoners ligt tussen Mozambique en Zuid Afrika. Vanaf het moment dat je over de grens heen rijdt verandert het landschap vrijwel meteen in een ontzettend mooi berg landschap, veel groen en prachtige oneindige uitzichten. Even heb je het idee dat je in een heel ander werelddeel zit dan Afrika! Nadat we een lokale markt bezocht hebben zijn we richting het noorden gegaan en weer de grens overgestoken naar Zuid Afrika. De stempeltjes tikken ondertussen lekker aan in het paspoort.
In Zuid Afrika hebben we de Panorama route gereden. Deze route voert je langs spectaculaire vergezichten, gekleurde rotsen, canyons, watervallen. Een prachtig stuk waar je elke keer weer verrast wordt als je een nieuwe bergtop bereikt.

Maandag 14 Juli
Na een ontzettend leuke en prachtige 3 weken was het weer tijd om ons pap en mam op het vliegtuig te zetten en aan mijn laatste weekje in dit heerlijke continent te starten. Bijzonder om een stuk van dit avontuur met ze te hebben kunnen delen!